Новабудоўлі ў Асіповічах: плюсы і мінусы

Горад павінен увесь час будавацца ці перабудоўвацца — гэта адзін з асноўных індыкатараў яго нармальнага развіцця. А вось у тэмпах, размаху і якасці працэсу магчымы варыянты. Калі ёсць грошы, правільна пастаўленая мэта і жаданне яе дасягнуць — усё адбываецца вельмі хутка, як рэканструкцыя цэнтра банкаўскіх паслуг асіповіцкага філіяла ААБ “Беларусбанк”. Калі ж чагосьці з гэтых складнікаў не хапае, вынік атрымліваецца значна менш уражваючы.

Амаль паўтара года таму “раёнка” рабіла агляд спраў на найбольш загадкавых, цікавых ці важных для Асіповіч будпляцоўках. (“Стройки живые и мертвые”, “АК” № 31 ад 24.04.2015 г.). Часу прайшло дастаткова, каб ацаніць, наколькі спраўдзіліся тагачасныя прагнозы ды надзеі на іх своечасовае заканчэнне.

Спачатку — пазітыў. Сярод праектаў, якія ўжо прыносяць грошы сваім інвестарам, можна скласці свайго роду рэйтынг адпаведнасці планаў на этапе будаўніцтва і таго, што атрымалася ў выніку.

Прадпрымальнік Віталь Камыш будаваў гандлёвы цэнтр на “Баме”, адразу плануючы размясціць у ім не толькі ўласную краму “Віта Мэбля”. Частка свабодных плошчаў планавалася для здачы ў арэнду падыходзячай па профілі бізнес-структуры, і так і атрымалася: сёння тут размяшчаецца магазін аўтазапчастак “Аўтамаркет”.

Гаспадар станцыі тэхабслугоўвання аўтатэхнікі “Універсал” Аляксандр Шайкоўскі праявіў залішні аптымізм у прагнозе тэрміну пачатку работы, аднак для такога складанага праекта выхад з “бюджэту часу” на некалькі месяцаў не мае асаблівага значэння. У астатнім у яго ўсё пайшло ў поўнай адпаведнасці з задуманым, так што ў абодвух інвестараў — заслужанае першае месца.

Першапачатковыя планы бізнесмена Аляксея Якубоўскага здаць у арэнду пабудову, узведзеную каля гандлёвага цэнтра “Рахмат”, здзейсніліся з пэўнай карэкцыяй: замест дзіцячага кафэ і прадуктовага магазіна тут размясціліся дзве крамы: прадуктовы маркет “Дабраном” і магазін бытавой тэхнікі “Тэхнаград”. З пункту гледжання аддачы ад камерцыйнай нерухомасці абмен раўназначны, а ўсё ж шкада, што задумка з дзіцячым кафэ не атрымалася. Другое месца, словам.

На трэцюю прыступку п’едэстала прадуманасці-паспяховасці інвестпраектаў прэтэндуе гандлёвы цэнтр Яўгена Лоскутава, які будуецца ў мікрараёне вуліцы Чарняхоўскага. Ён узводзіцца марудна, аднак, нягледзячы на мноства разнастайных перашкод, упэўнена рушыць да завяршэння. Новабудоўля ўжо выйшла на фінішную прамую, і не выключана, што новы гандлёвы цэнтр прыме першых пакупнікоў яшчэ сёлета.

А вось цэнтр адпачынку ў былым Доме афіцэраў на той жа “Чарняхоўцы” — галоўны прэтэндэнт у намінацыі “за волю да перамогі”. У адпаведнасці з генпланам забудовы новага мікрараёна, меркавалася падключыць яго да інжынерных камунікацый пасля таго, як па суседству будзе пабудаваны шматкватэрны жылы дом. Прывязка да іншай пабудовы навязала інвестару досыць павольны тэмп работы. Сапраўды, навошта спяшацца, калі камунікацыі запланавана праводзіць толькі праз 2-3 гады?

Аднак па словах начальнка аддзела архітэктуры і будаўніцтва райвыканкама Івана Малаковіча, УКП ЖКГ працягнула новыя цепласеткі для двух дамоў найкарацейшым — не прадугледжаным ген-планам — шляхам. Для парушэння разлічанай спецыялістамі схемы цеплазабеспячэння былі, безумоўна, важкія прычыны, аднак паблізу ад нерухомай маёмасці ТАА “Алаюр Плюс” камунікацыі праводзіцца ўжо не будуць. Такім чынам, інвестару даводзіцца самастойна рашаць усе пытанні па пракладцы вадаправоду, каналізацыі, электрычнасці і, галоўнае, — будаваць уласную кацельню. Каб звесці да мінімуму непажаданыя наступствы такога форс-мажору, плануецца “даводзіць да розуму” цэнтр адпачынку не адначасова, а пускавымі комплексамі. Першы — кафэ і дзіцячая пляцоўка — можа быць здадзены  хутка, як будзе з астатнімі — пакажа час.

Да пазітыву, хоць і з  сур’ёзнымі агаворкамі, можна аднесці доўгачаканую здачу ў эксплуатацыю станцыі абезжалезвання на паўднёвым водазаборы і блока па прыгатаванні ежы ў раённай бальніцы. Гэта не надта радыкальныя крокі на шляху да вырашэння найбольш вострых праблем горада, аднак у справе паляпшэння якасці пітной вады і стварэнні нармальных умоў для аказання стацыянарнай медыцынскай дапамогі нават самы маленькі прагрэс нельга пакідаць без увагі.

Ну а тое, што станоўчым назваць няма ніякага жадання, можна таксама ацаніць. Зразумела, у адмоўным ключы. Вось антырэйтынг паспяховасці/эфектыўнасці з пункту гледжання Івана Малаковіча:

— Вуліца Каштанавая. Зараз тут ідзе ўкладка асфальту. Тратуары ўжо створаны, таму добра бачна, што цвёрдае пакрыццё праезнай часткі ляжыць не паралельна апошнім, а ідзе нібы зігзагам. На вуліцы Цяністай вельмі дрэнна зроблены верхні слой пакрыцця дарожнага палатна, пакінуты валы знятага грунту, тратуар зарастае травой.

Гэтыя хібы можна выправіць, выдаткаваўшы дадатковыя час і грошы. Аднак, калі культура правядзення работ і кантроль за іх выкананнем не на вышыні, некторыя з дэфектаў могуць праявіць сябе не адразу.Тады атрымаецца, як з вуліцай Шамякіна. Яна мае друзавае пакрыццё, якое пастаянна размываецца. З гэтай нагоды праезную частку трэба штогод аднаўляць, а змытую ў кувет пясчана-гравійную сумесь вымаць і вывозіць на сметнік. Паўторнае ўжыванне ПГС немагчыма з-за вялікай колькасці пустазелля, якое летам масава “забруджвае” яго карэннямі і сцяблінамі…

Падрыхтаваў Дзмітрый САЎРЫЦКІ. Фота аўтара.